LEGENDARNA DYWIZJA PANCERNA STANISŁAWA MACZKA

Stanisław Maczek dowodził I Dywizją Pancerną w czasie II wojny światowej. Zapisał się na kartach historii jako wybitny żołnierz i bohater.

Nowa era
Stanisław Maczek opowiadała się za nowoczesnym sposobem prowadzenia wojny. Stawiał na szybkie pancerne jednostki taktyczne. Uważał, że rola piechoty jest coraz mniejsza, a żeby odnieść sukces na wojnie należy skupić się na rozwoju lotnictwa i broni pancernej.
Zanim powstała 1. Dywizja Pancerna, Maczek dowodził 10. Brygadą Kawalerii. Była to pierwsza zmotoryzowana jednostka polskiego wojska. Jego zadaniem było opóźnić przemarsz wojsk niemieckich. Walczył również w obronie Lwowa oraz we Francji. Za dokonania na froncie we Francji otrzymał Krzyż Virtuti Militari IV klasy.

Pierwsza jednostka pancerna
Po kapitulacji Francji uczestniczył w tworzeniu 1. Dywizji Pancernej. Do dyspozycji miał blisko 380 czołgów i 4 tys. pojazdów mechanicznych.
Dywizja Pancerna Stanisława Maczka była pierwszą w historii Polski jednostką pancerną. Przyłączyła się do walk w sierpniu 1944 r. Uczestniczyła w inwazji sił alianckich na Normandię, bitwie pod Falaise, walczyła o wyzwolenie Bredy i zdobycie Wilhelmshaven.
Wygrana bitwa pod Falaise pozwoliła na przełamanie obrony w Normandii, dzięki czemu wojska alianckie mogły dalej przemieszczać się na linę Sekwany i Renu. Wchodząca w skład II Korpusu Kanadyjskiego 1. Dywizja Pancerna odegrała w bitwie znaczącą rolę.

Szybkość i zaskoczenie
Maczek podkreślał, że w manewrach wojennych ważny jest element zaskoczenia i szybkość działań. Dzięki temu można więcej zdziałać niż bombardując i ostrzeliwując się przez dłuższy czas.
Jego Dywizja Pancerna nie wyrządzała szkód cywilom, wjeżdżali do zdobytego miasta ciepło witani przez mieszkańców. Tak właśnie było w Bredzie. Po latach na wniosek mieszkańców Bredy Maczek otrzymał honorowe obywatelstwo Holandii.